Αγαπώ ορμονικά

Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου 2019, 12:12
Αγαπώ ορμονικά Αγαπώ ορμονικά

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα. (Μαρία Πολυδούρη)

Όλοι γεννηθήκαμε γιατί κάποιος άνθρωπος αγάπησε κάποιον άλλον. Έστω και για μια νύχτα. Όλοι ξανα-γεννηθήκαμε λίγες ή πολλές φορές στη ζωή μας γιατί αγαπήσαμε κάποιον άλλον άνθρωπο εκεί έξω. Ο καθένας μοναδικά με τον δικό του τρόπο. Με το δικό του μυαλό. Με τη δική του καρδιά.

Το ερωτικό παιχνίδι από την πρώτη επαφή έως και την κορύφωση της ερωτικής πράξης, περιλαμβάνει έναν καταρράκτη συναισθημάτων που πλημμυρίζουν και δίνουν άλλη υπόσταση στην ανθρώπινη ύπαρξη. Ποιητές και φιλόσοφοι έχουν υμνήσει την αγάπη και τον έρωτα προσπαθώντας να περιγράψουν τη μαγεία του πόθου, της έλξης και της δέσμευσης. Αυτήν την ανθρώπινη διαίσθηση έχει επιβεβαιώσει και η επιστήμη περιγράφοντας τη μοναδικότητα και τη σφοδρότητα του φαινομένου στη βιολογική της βάση. Το φαινόμενο της αγάπης, στον πιο ξενέρωτο ορισμό του, μπορεί να οριστεί ως ένα παιχνίδι νευροπεπτιδίων και νευροδιαβιβαστών που επιδρούν στον εγκέφαλο και επακόλουθα στη συμπεριφορά μας. Με λίγα λόγια οι ερωτοχτυπημένοι ενεργοποιούν τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, κατακλύζοντας το σώμα τους με ορμόνες.

Πρωταρχική έλξη

Το παιχνίδι ξεκινά. Επιλογή ερωτικού στόχου. Ανταλλαγή βλεμμάτων. Ερωτική επιθυμία.

Βιολογική μετάφραση: Δυο άνθρωποι, ανταλλάσοντας φερομόνες μπορεί να αισθανθούν έλξη, αποστροφή ή και τίποτα απολύτως. Η λέξη φερομόνη προέρχεται ετυμολογικά από τις λέξεις «φέρω» και «εμού» δηλαδή είναι η ουσία που μεταφέρει-οδηγεί εμένα προς ή από κάτι. Πρόκειται για χημικές ουσίες, άοσμες, που παράγονται από το πρόσωπο, τις μασχάλες και τα γεννητικά όργανα. Ανιχνεύονται από το βλεννογόνο της μύτης και διεγείρουν πρωτόγονα κέντρα του εγκεφάλου, ενεργοποιώντας ενστικτώδεις αντιδράσεις. Φαίνεται επίσης να σχετίζονται και με τον μηνιαίο κύκλο των γυναικών. Η ύπαρξή τους έχει ευρέως μελετηθεί στα έντομα, σε σπονδυλόζωα και σε φυτά, ως τρόπος επικοινωνίας. Γενικά, υπάρχουν φερομόνες κινδύνου, εντοπισμού τροφής, σεξουαλικές και πολλές άλλες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τη φυσιολογία των ατόμων συγκεκριμένων ειδών.

Λαγνεία

Η λαγνεία καθοδηγείται από την επιθυμία της σεξουαλικής ικανοποίησης. Οι άνθρωποι ενεργοποιούν ενστικτωδώς την ανάγκη τους για συνεύρεση και αναπαραγωγή. Δεν επιλέγουν τον στόχο τους. Κυριαρχεί η ενστικτώδης ορμή τους. Στις επόμενες φάσεις προτιμούν και επιλέγουν συγκεκριμένο σύντροφο.

Βιολογική μετάφραση: Η φάση της λαγνείας καθοδηγείται από τα οιστρογόνα και την τεστοστερόνη. Και οι δύο ορμόνες παράγονται από τους άντρες και από τις γυναίκες, σε διαφορετικά όμως επίπεδα. Στις γυναίκες τα οιστρογόνα συμβάλουν στην καλή υγεία του κόλπου και στη λαχτάρα για σεξ και δέσμευση. Τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης και στα δύο φύλα, οδηγούν σε σεξουαλική επιθυμία, ανοιχτό πνεύμα και γοητεία. Κατά τη διάρκεια της φάσης της λαγνείας η τεστοστερόνη στις γυναίκες αυξάνεται, έτσι γίνονται περισσότερο επιθετικές, ενώ στους άντρες μειώνεται, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα να είναι δεκτικοί σε μια συναισθηματική δέσμευση και όχι μόνο σε σεξουαλική επαφή. Στη λαγνεία επίσης, ο νευροδιαβιβαστής φαιναιθυλαμίνη (ΡΕΑ) αυξάνεται. Η PEA είναι μια φυσική αμφεταμίνη που παράγεται από τον εγκέφαλο και έχει αναφερθεί ως "το μόριο αγάπης". Δραστηριότητες υψηλής έντασης, όπως ο αλεξιπτωτισμός, η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων σοκολάτας και η χρήση ορισμένων ψυχοδραστικών φαρμάκων αυξάνουν επίσης τα επίπεδα ΡΕΑ.

Έλξη

Η απόλυτη ερωτική τρέλα. Όλα τα υπόλοιπα προβλήματα εξαφανίζονται και το ερωτικό πάθος καθοδηγεί και μονοπωλεί κάθε σκέψη. Πεταλούδες στο στομάχι, μειωμένη όρεξη για φαγητό και ύπνο, ταχυκαρδία. Χαρά, ευτυχία, ενθουσιασμός, ηδονή.

Βιολογική μετάφραση: Σε αυτό το στάδιο, στο υπέροχο αυτό στάδιο, τρεις είναι οι βασικοί νευροδιαβιβαστές που εμπλέκονται: η αδρεναλίνη, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη. Όταν η αδρεναλίνη ανεβαίνει, η καρδιά μας χτυπάει δυνατά, στεγνώνει το στόμα, ιδρώνουμε και βιώνουμε μία κατάσταση άγχους. Όταν ο ερωτικός στόχος πλησιάζει, η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο! Η ντοπαμίνη είναι ο νευροδιαβιβαστής που σχετίζεται με τα κέντρα ανταμοιβής και ευχαρίστησης του εγκεφάλου και παίζει ρόλο στο κίνητρο, τον εθισμό, την προσοχή και την επιθυμία. Η παραγωγή ντοπαμίνης από έρωτα προκαλεί ευφορία ανάλογη με αυτή έπειτα από χρήση κοκαΐνης και είναι απόλυτα υπεύθυνη για τον ενθουσιασμό που χαρακτηρίζει τη φάση αυτή. Αντίθετα με τις προηγούμενες ορμόνες, η σεροτονίνη βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα στα πρώτα στάδια του έρωτα. Η σεροτονίνη είναι υπεύθυνη για την ισορροπία στη διάθεση, στην όρεξη και στον ύπνο και τα μειωμένα επίπεδά της δημιουργούν την εξιδανίκευση του συντρόφου και την επιμονή στη σκέψη του. Με απλά λόγια, ο έρωτας είναι τυφλός εξαιτίας μειωμένης σεροτονίνης!

Προσκόλληση

Το ζευγάρι έχει αναπτύξει ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο. Ο έρωτας εξελίσσεται σε τρυφερότητα, στοργή και αγάπη.

Βιολογική μετάφραση: Η φάση της προσκόλλησης χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα ωκυτοκίνης και βαζοπρεσσίνης. Η ισχυρή «ορμόνη της αγάπης» ωκυτοκίνη απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της σωματικής επαφής όπως η αγκαλιά και το φιλί ή κατά τη διάρκεια του σεξ και του οργασμού. Προκαλεί συναισθήματα ηρεμίας, ασφάλειας και ικανοποίησης και συχνά συντονίζεται με την ντοπαμίνη. Η βαζοπρεσσίνη τώρα, αν και διουρητική ορμόνη, εκλύεται αμέσως μετά την ερωτική συνεύρεση και ενισχύει την επιθυμία για συναισθηματική προσκόλληση. Εντυπωσιακές έρευνες έχουν δείξει ότι άντρες με μειωμένα επίπεδα ή δυσλειτουργικούς υποδοχείς βαζοπρεσσίνης δεν αισθάνονται πλήρεις και ικανοποιημένοι από την σύντροφό τους και βιώνουν το φόβο της δέσμευσης. Οι άντρες αυτοί εμφανίζουν υψηλά ποσοστά απιστίας (προσοχή λοιπόν…).

Και μετά;

Μετά από ένα έως δύο χρόνια, το άγχος της συνεύρεσης και η συνεχής ερωτική λαχτάρα υποχωρούν. Τα επίπεδα ορμονών του στρες και τα επίπεδα σεροτονίνης επιστρέφουν στο φυσιολογικό και η αγάπη γίνεται βάλσαμο για όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που πλέον τα έχουμε ξαναθυμηθεί.

Κρατηθείτε χέρι-χέρι στις βόλτες σας, φιληθείτε συχνά, αφήστε σημειώματα αγάπης και αγκαλιάστε το σύντροφο σας εκεί που δεν το περιμένει. Οι περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανταμοιβή και την ευχαρίστηση εξακολουθούν να ενεργοποιούνται!

 

Σας άρεσε; Μοιραστείτε το!

    Πηγές

    Carter CS, Porges SW. The biochemistry of love: an oxytocin hypothesis. EMBO Rep. 2013;14(1):12–16. doi:10.1038/embor.2012.191

    Magon N, Kalra S. The orgasmic history of oxytocin: Love, lust, and labor. Indian J Endocrinol Metab. 2011;15 Suppl 3(Suppl3):S156–S161. doi:10.4103/2230-8210.84851

    Seshadri KG. The neuroendocrinology of love. Indian J Endocrinol Metab. 2016;20(4):558–563. doi:10.4103/2230-8210.183479

    H. Walum, L. Westberg, S. Henningsson, J. M. Neiderhiser, D. Reiss, W. Igl, J. M. Ganiban, E. L. Spotts, N. L. Pedersen, E. Eriksson, P. Lichtenstein (2008). Genetic variation in the vasopressin receptor 1a gene (AVPR1A) associates with pair-bonding behavior in humans Proceedings of the National Academy of Sciences, 105 (37), 14153-14156 DOI: 10.1073/pnas.0803081105

    Young, L. Love: Neuroscience reveals all. Nature 457, 148 (2009) doi:10.1038/457148a

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

(12 ψήφοι)

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: