Ποια ψάρια και θαλασσινά επιτρέπεται να φτάνουν στο πιάτο μας;

Σάββατο, 01 Αυγούστου 2020, 12:08
Ποια ψάρια και θαλασσινά επιτρέπεται να φτάνουν στο πιάτο μας; Ποια ψάρια και θαλασσινά επιτρέπεται να φτάνουν στο πιάτο μας; Photo by Spencer Selover from Pexels

Το ψάρι, ένα πολύ βασικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής, συναντάται πολύ συχνά στο μεσημεριανό τραπέζι των οικογενειών της Ελλάδας, παρασύροντας μαζί του και λίγη από την αύρα της θάλασσας, την οποία όλοι αγαπάμε. Γνωρίζετε, όμως, πως, πίσω από την μη προσεκτική κατανάλωση θαλασσινών και ψαριών, κρύβεται ένας μεγάλος κίνδυνος για το περιβάλλον;

Το πρόβλημα του γόνου

Η κατανάλωση του γόνου είναι το πρώτο και σημαντικότερο σημείο αυτού του κινδύνου. Ως γόνοι χαρακτηρίζονται τα μικρά ψάρια ή θαλασσινά, τα οποία δεν έχουν φτάσει ακόμα στο στάδιο της αναπαραγωγής. Για παράδειγμα, γόνος θεωρείται ο γαύρος με μήκος μικρότερο των 9 cm. Όπως είναι λογικό, οι γόνοι δεν πρέπει να ψαρεύονται, ώστε να τους δίνεται η ευκαιρία να μεγαλώσουν και να αναπαραχθούν. Το αντίθετο μπορεί να προκαλέσει σημαντική μείωση του πληθυσμού ή ακόμη και εξαφάνιση συγκεκριμένων ειδών, τα οποία συνεχίζουν να ψαρεύονται, να πωλούνται και να καταναλώνονται παράνομα.

Τα ελάχιστα μεγέθη, τα οποία πρέπει να έχει το κάθε ψάρι ή θαλασσινό ώστε να επιτρέπεται η αλιεία του, έχουν καθοριστεί με σχετική νομοθεσία της Ε.Ε., η οποία αφορά σε ολόκληρη τη Μεσόγειο (1626/94) και παρατίθεται στις πηγές. Ακόμη,  βάσει κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας (Κανονισμός (ΕΚ) αρ.1967/2006 -ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III και Περί Αλιείας Κανονισμοί– ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ) απαγορεύεται η αλιεία, κατοχή, μεταφορά και πώληση συγκεκριμένων μεσογειακών ειδών, τα οποία αναφέρονται, όταν το μέγεθος τους είναι μικρότερο από το αντίστοιχο αναγραφόμενο. Παρά την αυστηρή νομοθεσία, μεγάλο μέρος της θαλάσσιας ζωής στη χώρα μας συνεχίζει να απειλείται. Όσο νόστιμος, λοιπόν, και αν είναι ο μεζές από το φρεσκο-τηγανισμένο μικρό καλαμαράκι, πριν τον καταναλώσουμε, πρέπει να είμαστε σίγουροι πως δε συμβάλλουμε στην ανεπανόρθωτη ζημιά, η οποία απειλεί τις θάλασσές μας.

Είδη, τα οποία απαγορεύεται να τρώμε

Ένα δεύτερο σημείο, το οποίο πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, είναι πως πολλά είδη είναι προστατευόμενα ή απειλούμενα και κινδυνεύουν από την αλόγιστη κατανάλωση και υπεραλίευση, ανεξαρτήτως του μεγέθους τους. Ενδεικτικά, κάποια από τα απειλούμενα είδη είναι ο ερυθρός τόνος, ο ξιφίας, ο δροσίτης ή γαλέος (ναι τους τρώμε), οι καρχαρίες (ναι και αυτούς τους τρώμε και μάλιστα πολύ!) και ο ροφός. Άλλα είδη, των οποίων η αλιεία και η εμπορία τους απαγορεύεται, είναι η πίνα, οι πετροσωλήνες, ο λευκός καρχαρίας (στην Ελλάδα απαγορεύεται ρητά η αλιεία, η διακίνηση και η εμπορία του), ο σαπουνάς ή προσκυνητής. Όλα αυτά τα είδη υπάρχουν στη Μεσόγειο και πολλές φορές φτάνουν παράνομα στην αγορά και στις κουζίνες των εστιατορίων. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να θυμόμαστε κάτι πολύ απλό: όσο υπάρχει ζήτηση τόσο θα συνεχίζεται η παράνομη αλιεία.

Πόσο conscious είναι τελικά ο τρόπος, με τον οποίο τρώμε;

Ο δρόμος για ένα υγιές μέλλον κρύβεται πίσω από πολλές μικρές αλλαγές στη συμπεριφορά μας, όπως πολύ απλά το να προσέχουμε τι τρώμε. Ήδη είναι αρκετός ο κόσμος, ο οποίος συζητά θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, η βιωσιμότητα ή η προστασία του περιβάλλοντος. Ωστόσο, πόσο πολύ έχουμε, όντως, αλλάξει την καθημερινότητά μας; Ο τρόπος, με τον οποίο τρεφόμαστε, είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες με αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον, αν δεν ακολουθεί κάποιους βασικούς κανόνες…αυτοσυγκράτησης! Έχουμε ήδη μπει σε σωστή τροχιά, καθώς πλέον η ενημέρωση για τους κινδύνους, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τη βιομηχανία και την εμπορία των τροφίμων είναι προσιτή σε όλους. Δεν είναι τυχαίο, εξ’ άλλου, πως καθημερινά πληθαίνουν οι συζητήσεις και οι δράσεις γύρω από τους zero waste τρόπους διαχείρισης των τροφίμων και των αποβλήτων μας.

Το άρθρο αυτό έχει ως στόχο να συμβάλει λίγο ακόμη στο να ακολουθείται ένας καλύτερος και πιο συνετός τρόπος σκέψης, όσον αφορά τη διατροφή μας και το τι μπορεί αυτή να συνεπάγεται. Με το να προσέχουμε λίγο περισσότερο το τι τρώμε, σεβόμαστε το περιβάλλον και τις πηγές του, οι οποίες είναι κάθε άλλο παρά αστείρευτες. Το πιο απλό, το οποίο μπορούμε όλοι μας να κάνουμε, είναι, φυσικά, να μη διστάζουμε να ρωτήσουμε στο εστιατόριο και στο ιχθυοπωλείο αν τα ψάρια ή θαλασσινά, τα οποία σκοπεύουμε να καταναλώσουμε, είναι προϊόντα βιώσιμης αλιείας.

Σας άρεσε; Μοιραστείτε το!

    Πηγές
    • https://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:1994R1626:20040501:EL:PDF
    • https://www.wwf.gr/blog
    • https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A52014PC0265

     

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

(5 ψήφοι)

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: