Η Κορυφή του Παγόβουνου είναι ό,τι απέμεινε στην Αρκτική

Η τήξη των πάγων είναι σύγχρονη πραγματικότητα

Η χρονική στιγμή, κατά την οποία η προσοχή μας στρέφεται στους πόλους δεν είναι τυχαία. Το χρόνο που μας πέρασε, ο πάγος της Αρκτικής έφτασε στα 4,59 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μπορεί αυτός ο αριθμός να μας φαίνεται τεράστιος, όμως είναι το αποτέλεσμα μίας εκ των μεγαλύτερων μειώσεων, η οποία έχει καταγραφεί εδώ και 40 χρόνια, από τότε που αρχίσαμε να παρατηρούμε με δορυφόρους τι συμβαίνει στην Αρκτική. Αλλά, γιατί ο πάγος στην Αρκτική είναι τόσο σημαντικός; Ας αφήσουμε να μιλήσουν οι ειδικοί…

«Η θερμότητα από διάφορες περιοχές του πλανήτη μετακινείται προς την Αρκτική μέσω των ωκεάνιων ρευμάτων και των περιστρεφόμενων μαζών αέρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ένα μέρος της θερμότητας αποβάλλεται στο Διάστημα. Ταυτόχρονα, μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας ανακλάται από τους πάγους και γυρίζει πίσω. Με απλά λόγια, η Αρκτική λειτουργεί στην ουσία ως το κλιματιστικό σώμα του πλανήτη, ρυθμίζοντας τη θερμοκρασία», λέει η Πατρίσια Κουίν, μέλος της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA).

Η Ανταρκτική από φωτογραφίες της NASA από το 1984 μέχρι το 2016. Από zeenews.india.com (Image courtesy: YouTube, Video courtesy:NASA Goddard)

Ευτυχώς δεν απειλείται η Ανταρκτική… ή μήπως απειλείται;

Στην Αρκτική, το κλιματιστικό του πλανήτη φαίνεται να δυσλειτουργεί, αλλά τι συμβαίνει στο άλλο άκρο του πλανήτη, στην Ανταρκτική; Εκεί, τα πράγματα έμοιαζαν πιο αισιόδοξα, καθώς οι πάγοι φαινόταν να διατηρούν την ισορροπία τους. Ωστόσο, έχοντας η αλλαγή του κλίματος πάρει μεγάλες διαστάσεις, οι επιστήμονες προέβλεψαν ότι η μεγαλύτερη έκταση πάγου του πλανήτη μας δεν θα μείνει αλώβητη.

Οι πόλοι της Γης προστατευουν τον υπόλοιπο πλανήτη από υπερθέρμανση. Αυτό συμβαίνει γιατί οι παγωμένες εκτάσεις των πόλων ανακλούν το φως. Αντίθετα, όταν ο πάγος λιώνει αποκαλύπτει το έδαφος ή τον ωκεανό που υπάρχουν από κάτω, τα οποία απορροφούν ηλιακό φως, προκαλώντας έτσι, αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.

Και οι αποδείξεις δεν αργούν να έρθουν…

Στις 13 Ιουλίου 2017 ένα τεράστιο παγόβουνο αποκόπτεται και πλέει ελεύθερο στη θάλασσα της Δυτικής Ανταρκτικής. Το νέο ανεξάρτητο παγόβουνο είναι ένα από τα μεγαλύτερα, τα οποία έχουν καταγραφεί. Για να ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά, ο Eric Rignot, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, διαπίστωσε ότι στην Ανταρκτική τώρα έξι φορές περισσότεροι πάγοι βυθίζονται στη θάλασσα κάθε χρόνο απ' ότι το 1979.

Τι προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη;

1. Η αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα (δηλαδή των υδρατμών, του διοξειδίου του άνθρακα, του μεθανίου, του μονοξειδίου του αζώτου και των φθοριούχων αερίων) από τη χρήση ορυκτών καυσίμων, την υπερεκτροφή των οικόσιτων ζώων και τις αποδασώσεις. Τα αέρια αυτά έχουν την τάση να συγκρατούν την ηλιακή ακτινοβολία και να μην την αφήνουν να βγει από την ατμόσφαιρα της Γης προς το διάστημα, προκαλώντας την αύξηση της θερμοκρασίας και, κατ’ επέκταση, το λιώσιμο των πάγων.

2. Η εναπόθεση αιθάλης στον πάγο της Αρκτικής. Η αιθάλη, ή αλλιώς «μαύρος άνθρακας», παράγεται από την καύση των ξύλων και των ορυκτών καυσίμων, τις δασικές πυρκαγιές, τις εκπομπές καυσαερίων από αυτοκίνητα και αεροσκάφη καθώς και από το σύστημα εξάτμισης των θαλάσσιων κινητήρων. Η αιθάλη συγκεντρώνεται κατά βάση στην Αρκτική, δημιουργώντας ένα ρυπογόνο νέφος, το οποίο απορροφά το φως του ηλίου και θερμαίνει τον αέρα.

Γιατί η τήξη των πάγων αφορά εσένα και εμένα;

Αν νομίζουμε ότι οι πόλοι της γης είναι αρκετά μακριά για να μας επηρεάζουν κάνουμε λάθος. Καθώς η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, προκύπτουν θέματα μετακίνησης και ασφάλειας, κυρίως στις παραθαλάσσιες περιοχές. Επίσης, είναι πιθανό να αυξηθούν οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές και η ξηρασία, καθώς αλλάζουν τα πρότυπα ανέμου και τα ωκεάνια ρεύματα. Όμως, ο κίνδυνος δεν αφορά μόνο εμάς. Οι πολικές αρκούδες, οι πιγκουίνοι, οι φάλαινες, τα πουλιά και χιλιάδες άλλοι μικροί και μεγάλοι οργανισμοί, οι οποίοι κατοικούν στους πόλους χάνουν κυριολεκτικά τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους. Προστατεύοντας τη βιοποικιλότητα έχουμε όλοι πιθανότητες επιβίωσης.