Be-Eco

Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει τη σήμανση «Μην πετάτε χαρτιά στην τουαλέτα» σε τουαλέτες δημόσιας χρήσης; Μάλλον αρκετές. Τι επιτρέπεται, όμως, να πετάμε και τι όχι στις τουαλέτες και τους νεροχύτες μας, σύμφωνα με το νόμο και πού καταλήγουν οι αποχετεύσεις;

Για πολλούς, η περιβαλλοντική συνείδηση και η οικολογική ευαισθησία αρχίζουν και τελειώνουν στον κάδο ανακύκλωσης. Η απλή πράξη του διαχωρισμού των σκουπιδιών μας και η απόρριψή τους στον μπλε κάδο, κάνει πολλούς από εμάς να νιώθουν ότι έχουν επιτελέσει το δικό τους ρόλο για το περιβάλλον. Εφ’ όσον, λοιπόν, οι άνθρωποι ανακυκλώνουν, η χρήση πλαστικού στο μυαλό τους έχει απενοχοποιηθεί. Ωστόσο, αυτή η πρακτική ανήκει σε μια παλαιότερη εποχή, καθώς τώρα πια γνωρίζουμε ότι ΜΟΝΟ η ανακύκλωση δεν αρκεί.

Ας πάμε, λοιπόν, βήμα-βήμα να καταρρίψουμε κάποιους μύθους γύρω από το πλαστικό και την ανακύκλωση.

Τα τελευταία χρόνια, λόγω της αλόγιστης χρήσης και κατανάλωσης αγαθών, ο όγκος των σκουπιδιών έχει αυξηθεί δραματικά, γεμίζοντας τους χώρους υγειονομικής ταφής με συσκευασίες και προϊόντα. Κύριος εχθρός της υπερ-συσσώρευσης σκουπιδιών είναι το πλαστικό, το οποίο χρειάζεται εκατοντάδες χρόνια ώστε να αποικοδομηθεί. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και με πολλές πολλές προεκτάσεις στο οικοσύστημα, την κλιματική αλλαγή και, τελικά, τη δημόσια υγεία.

Κανένας δε θα σε κατηγορήσει αν το χώμα για σένα μέχρι σήμερα ήταν μόνο βρωμιά. Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις και να κοιτάξεις με άλλο μάτι το χώμα, με το οποίο γεμίζεις τις γλάστρες σου ή το χώμα που ενοχλητικά λερώνει τα ρούχα των παιδιών σου;

Ενόψει της αλλαγής του χρόνου και μέσα στο κλίμα περισυλλογής και ανασκόπησης εμφανίστηκε στα μέσα δικτύωσης το «10 years challenge». Όλοι έσπευσαν να ανεβάσουν φωτογραφίες συγκρίνοντας τον εαυτό τους σήμερα με 10 χρόνια πριν. Στην εκπνοή αυτού του «κινήματος» ξεχώρισε μία συγκεκριμένη φωτογραφία από το Twitter, η οποία συγκέντρωσε τα βλέμματα ακόμα και των μεγαλύτερων εφημερίδων. Στο post αυτό απεικονίζεται ένας μεγάλος όγκος πάγου που έχει λιώσει με το πέρασμα των χρόνων, με το σχόλιο «Το μόνο challenge, το οποίο θα έπρεπε να μας νοιάζει».

Πάσχα στην Ελλάδα. Σίγουρα μια γιορτή, στην οποία τα χωριά έχουν την τιμητική τους και οι οικογένειες μαζεύονται γύρω από ένα μεγάλο (μεγάλο!) τραπέζι, γελώντας και τρώγοντας μέχρι σκασμού. Θυμάμαι μια διαφήμιση πριν λίγα χρόνια, η οποία έλεγε με υπερηφάνεια ότι «οι Έλληνες καλούν για γεύμα τρεις και μαγειρεύουν για δέκα». Η ελληνική φιλοξενία, γενναιοδωρία και φροντίδα, είναι γεγονός ότι έχουν συνδεθεί με τις υπερβολικές ποσότητες στο φαγητό. Πού πάει, όμως, όλο αυτό το φαγητό, το οποίο είναι εκεί για να «χορτάσει το μάτι», αν δεν καταναλωθεί;