Το χρονικό του αντιεμβολιαστικού κινήματος…

Το χρονικό του αντιεμβολιαστικού κινήματος…

Τα τελευταία χρόνια, το αντιεμβολιαστικό κίνημα, βασισμένο στην παραπληροφόρηση και το φόβο, έχει γίνει ανεξέλεγκτο. Πριν κάποια χρόνια δημιουργήθηκαν δύο μεγάλες ομάδες ατόμων κατά του εμβολιασμού, αυτοί που πιστεύουν πως ένα συγκεκριμένο εμβόλιο, το εμβόλιο MMR, εμβόλιο κατά της παρωτίτιδας, της ιλαράς και της ερυθράς, σχετίζεται άμεσα με τον αυτισμό και αυτοί που πιστεύουν πως ένα από τα συντηρητικά κάποιων εμβολίων, το thimerosal, προκαλεί τοξικότητα σε αυτούς που το λαμβάνουν και σχετίζεται και αυτό με την εκδήλωση αυτισμού. Ευτυχώς για όλους μας, σήμερα, και οι δύο αυτές παράλογες απόψεις έχουν καταρριφθεί βάσει απτών αποδείξεων.

Ας πιάσουμε, όμως, την ιστορία από την αρχή…

Το 1998 ο ερευνητής Andrew Wakefield και κάποιοι συνάδελφοί του δημοσίευσαν μία έρευνα στο περιοδικό Lancet, σύμφωνα με την οποία υπήρξε συσχετισμός μεταξύ του εμβολίου MMR και της πρόκλησης αυτισμού. Η θεωρία τους βασίστηκε στο γεγονός ότι το εμβόλιο MMR, το οποίο περιέχει ζωντανά εξασθενημένα στελέχη και των τριών ιών (παρωτίτιδας, ιλαράς, ερυθράς), μπορεί να προκαλέσει τυχαία σε κάποια παιδιά χρόνια μόλυνση από τον ιό της ιλαράς, με επακόλουθη εκδήλωση συμπτωμάτων όπως η πρόκληση διαταραχών στο γαστρεντερικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου διαρρέοντος εντέρου. Όσοι πάσχουν από το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν μπορούν να διασπάσουν στο έντερό τους τοξίνες και επιβλαβή παραπροϊόντα ζύμωσης όπως αυτά που περιλαμβάνονται στο ψωμί και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και να μπορούν να βλάψουν τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο ενός παιδιού. Παρόλο που στη συγκεκριμένη έρευνα τα αποτελέσματα ήταν πολύ πρώιμα και όχι στατιστικώς σημαντικά, εντούτοις ήταν αρκετά ώστε να ξεσπάσει σκάνδαλο.

Στη συνέχεια, υπήρξαν άλλες ομάδες ερευνητών, οι οποίες επανεξέτασαν το συγκεκριμένο συσχετισμό. Οι επόμενες έρευνες απέδειξαν με πολύ περισσότερα δεδομένα ότι δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στο συγκεκριμένο εμβόλιο και την ασθένεια, αφού δε φάνηκε αύξηση των κρουσμάτων αυτισμού σε εμβολιασμένα παιδιά, αλλά και καμία διαφοροποίηση των επιπέδων αυτισμού ανάμεσα σε εμβολιασμένα και ανεμβολίαστα άτομα. Τέλος, δεν εμφανίστηκε καμία μείωση των επιπέδων αυτισμού σε ανεμβολίαστους πληθυσμούς με το συγκεκριμένο εμβόλιο. Έτσι, το 2001 το Ινστιτούτο Επαγγελματικής Ιατρικής (Institute of Occupational Medicine, IOM, UK), απεφάνθη πως δεν υπάρχει κανένας συσχετισμός ανάμεσα στο MMR εμβόλιο και τον αυτισμό και έκλεισε την υπόθεση.

Με την πάροδο των χρόνων ήρθαν στο φως πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τον Andrew Wakefield αλλά και τις προθέσεις του. Αρχικά, το 2004, δέκα από τους συγγραφείς οι οποίοι συμμετείχαν στη συγκεκριμένη δουλειά, διαχώρισαν τη θέση τους και σε καμία περίπτωση δεν υποστήριξαν τα συγκεκριμένα συμπεράσματα. Επιπλέον, το ίδιο το περιοδικό απέσυρε την έρευνα και διαχώρισε τη θέση του από το συγκεκριμένο κείμενο, υπονοώντας μάλιστα πως η συγγραφή του είχε ως στόχο μία συγκεκριμένη ομάδα γονέων να έχει τη δυνατότητα να μηνύσει τους παραγωγούς του MMR για την κατάσταση των παιδιών τους. Τέλος, αποκαλύφθηκε πως ο ίδιος ο Wakefield είχε υποβάλλει αιτήματα διπλώματος ευρεσιτεχνίας τόσο για υποκατάστατο του ίδιου του εμβολίου, όσο και για θεραπεία της διαταραχής του εντέρου, την οποία υποτίθεται πως προκαλούσε το MMR. Έτσι, φαίνεται πως όχι μόνο πληρώθηκε από δικηγόρους των οικογενειών ώστε να αμφισβητήσει το εμβόλιο, αλλά και προσπάθησε να κερδίσει πολλά ακόμα χρήματα μέσω των υποτιθέμενων λύσεων τις οποίες θα πουλούσε.

Και τι γίνεται με το thimerο... πώς το λένε;

Mετά το παραμύθι του συγκεκριμένου ανθρώπου ερχόμαστε και στο thimerosal. Το thimerosal αποτελούσε συντηρητικό κάποιων παιδικών εμβολίων και βασικό του συστατικό είναι ο υδράργυρος. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο υδράργυρος, το βασικό συστατικό του thimerosal, αποτελεί ισχυρή νευροτοξίνη, ουσιαστικά δηλητήριο για τον εγκέφαλο. Ωστόσο, η τοξικότητά του εξαρτάται από τη δόση στην οποία προσλαμβάνεται. Αυτό μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητό, αρκεί να σκεφτούμε πως ακόμα και το ίδιο το νερό, σε υπερβολικές ποσότητες , μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα στον οργανισμό μας. Έτσι, το πραγματικό ερώτημα δεν είναι η προέλευση του thimerosal, αλλά το εάν υπάρχει σε επιτρεπτές συγκεντρώσεις μέσα στα εμβόλια.

Παρόλο που πολλές επιδημιολογικές και τοξικολογικές έρευνες, ανάμεσά τους και αυτές του ΙΟΜ, απέδειξαν πως δεν προκαλείται τοξικότητα αλλά δεν υπάρχει και κανένας συσχετισμός ανάμεσα στο thimerosal και τον αυτισμό, ο FDA αποφάσισε το 2002 να αφαιρέσει το thimerosal από όλα τα παιδικά εμβόλια και στη συνέχεια να επανεξεταστούν τα ποσοστά των νέων περιστατικών αυτισμού. Αυτό το οποίο αποδείχτηκε ήταν πως εφτά χρόνια μετά την κατάργηση του thimerosal τα περιστατικά αυτισμού συνέχισαν να αυξάνονται. Παράλληλα, η ανάπτυξη της επιστήμης έφερε στο φως και καινούρια δεδομένα για την ασθένεια καθώς αποδείχτηκε τόσο  ότι οφείλεται σε αλλαγές στο ίδιο το γονιδίωμα και όχι αποκλειστικά σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και ότι στην πλειονότητα των παιδιών με αυτισμό υπάρχουν σημάδια της ασθένειας πριν συμπληρώσουν τους δώδεκα πρώτους μήνες της ζωής τους, άρα και πριν την έκθεσή τους στο thimerosal.

Έτσι, λοιπόν, προσωπικά τουλάχιστον έχω πειστεί πως οι δεισιδαιμονίες γύρω από τον εμβολιασμό έχουν ξεπεραστεί προ πολλού και πως με το να εμβολιάζεσαι το μόνο που κάνεις είναι να προστατεύεις τον εαυτό σου αλλά και τους γύρω σου… Εσύ;